Një fotografi nga ahenget tona të ngrohta, ku mblidheshim për qejfin tonë dhe ku Shpati na sillte gjithmonë këngë, disponim dhe hare. Ai ishte zemra e mbrëmjeve me zërin e tij të mrekullueshëm, me energjinë plot pozitivitet dhe me atë shpirt të çiltër që e ndiente çdo njeri pranë.
Zoti e pastë në parajsë, e nënës dhe familjes u dhëntë durim e forcë!
Eh Shpat… jeta vërtet është një ëndërr e shkurtër, dhe ti ishe një djalosh i ëmbël, i gëzuar, plot jetë e mirësi. Na dhemb shumë ikja yte, na këputi shpirtin, dhe sot çdo kujtim është plagë, por edhe dëshmi e një njeriu të rrallë e të dashur.
Shpati sot të përcollëm për në botën tjetër dhe atje do vijmë të gjithë sepse të Zotit jemi, ndaj Zoti të mirët i merr më herët!
I lehtë të qoftë dheu i Tetovës Shqiptare 🇦🇱
